من غريب وطن خويشتنــم اي ياران

خسته از شهر و ديار و طنم اي ياران

شده ام سخت گرفتار کويري برهوت

دوستـدار گل و باغ و چمنم اي ياران

روزگارم همه با محنت و رنج است قرين

همنشيـن غـم و رنج و محنــم اي ياران

رنگ رخساره خبر مي دهد از سر درون!

من که اسرار درون شد سخنم اي ياران

چه بگويم که زجور و ستم دشمن و دوست

زخـــــــــــــم ها مانده به روي بدنم اي ياران

بگذاريــد روم جانب ميخانــــــه ي عشـق

تا ز مي شسته شود جان و تنم اي ياران

آن کــه از درد فــــــــراق و غم دوري نـــگار

همچو گل جامه دريده است منم اي ياران

دلستان گر خبر از دلشده گيرد روزي

برسانيـــد به او پيـرهنـــــم اي ياران

بر مزارم بنويسيد که ياسين فرمود

من غريب وطن خويشتنم اي ياران

ياسين