به نام دوست

خدا نکنه ،مقام دنیایی به جان ادم مزه بده!
اونوقت دیگه ،ادم هم خدای متعال وهم خودشو فراموش می کنه .
چون برای رسیدن به اون باید از خیلی چیزا بگذره ،اینه که دیگه
سر از پا نمی شناسه وپاهاشو هر جا می ذاره ومتوجه نیست که چه مینهای
خطرناک ضد ابرو ،ضد اخرت ،اینجا کار گذاشته شده است .
اول از همه ،دیگرانو قربانی می کنه !
بعضی هارو پل می سازه برای خودش !
بعضی هارو نردبون!
خلاصه هم خودشو نابود می کنه وهم دیگرون رو.
البته اگرمقام  برای خدا باشه اون بحثش سواست .
خوبه تا جوانیم متوجه این مطلب باشیم که :
اگر یه جا خوردیم به منافع خودمون وحزبمون وخدای متعال
همیشه طرف خدای مهربون رو بگیریم .
اونوقت همیشه پیروزیم .