بسم الله الرحمن الرحیم

 و ای خوب من انگاه که صدای ملکوتیت خاموش شد،

و ترا در هودجی از نور وسرما ،در مصلی دل ،به تعظیم دید همگان گذاشتن .

و ان باد بهشتی که بر پرده هودجت می وزید انگار می دیدم ترا که در بهشت رضوان خدا پرواز می کنی .

خوب من ،چقدر سخت گذشت بر ما

غم رفتنت را اندازه ای نبود که بنویسم .

وشط دل تنگیهایم را پا یانی نبود.

پیاپی اشک ریختیم وضجه زدیم تا قلبهای غم دیده مان اندکی تسلی یابند.

که تو روح خدا بودی ودر این خاکدان برای شکستن روح شیطان امده بودی .

وچه با شکوه این کار تمام کردی ،

وچه سر فرازانه

***

واینک

سالها از ان هجرت غم انگیزت می گذرد.

وما  با صلابت واستوار

همچون گذشته

در راه تو ایم

وراه شهیدان

با رهبری

خلف شایسته تو

که دلی سبز دارد وروحی سترگ وسر فراز

ومی رویم تا قله های معنویت در نوردیم

ومسلمانی وادمیت را معنی دیگری کنیم

انشاالله

حمید