بسم الله الرحمن الرحیم

قسمت بیستم سریال شهریار را تما شا کردم .وهمپای جلو رفتن فیلم ،
از چشمانم اشک بی اختیار می ریخت .
همیشه حسی به من می گفت ،گه سراینده اشعار جاودانه (علی ای همای رحمت )
شخصیتی ورای ،شخصیتهای شاعران دیگر دارد .واین شاعر جنسش
ملکوتی شده ،واز دیار دیگر می گوید .شاعری که مولی علی سلام الله علیه
قبولش کرده وگفته: شاعر ما،ترکیبات فکریش ،عنبرین شده وطوبایی .
دیشب دیدم که چشم برزخی این بزرگوار باز شده بود وضمیر افراد را می خواند .
او نابغه ای بود که از عشق مجازی سوخت ومانند ققنوس دوباره زنده شد !
ورنگ الهی گرفت وانی شد که یک عاشق می بایست شود .
وکم نبودند در سلسله شاعران وادیبان این مملکت سر فراز که به باغ اندیشه الهی ،
وارد شده بودند ودر ضیافت اهل بیت سلام الله علیهما شرکت داشتند .
مرحوم محتشم کاشانی  که ،که دوازده بند مشهورش را به توصیه مولی علی علیه السلام
در خواب انشاء نمود .او که در مرگ فرزندش  سوگوار بود وبرایش شعر می سرود ،مولی به او گفت در رثای
فرزندم حسین علیه السلام  چرا شعر نمی گویی ؟
گفت :چه بگویم ؟
مولی فرمود بگو :
این چه شورش است که در خلق عالم است
باز این چه نوحه وچه عزا وچه ماتم است .....
.....................................................
وهمچنین داستان تشرف مرحوم ایت الله شیخ جعفر شوشتری در خواب به کربلا ،
وخورانیده شدن از غذای متبرک سید مظلومان وامام شهیدان ابا عبد الله الحسین
علیه السلام ،وبعد از ان، فوران وعظ وخطابه از لسان ان بزرگوار ،که در مقدمه کتاب وزین
الخصائص الحسینیه ،قلمی گردیده ،نمونه دیگری از طوبایی شدن جان ان بزرگواران است .
در عین حال شهریار را می توان ،از این دسته مردان نامی ،نام نهاد .
وتا ابد نامش جاویدان وروانش سبز سبز باد .
وجادارد از کارگردان بزرگوار کمال تبریزی وتمام دست اندر کاران این سریال وزین ،
وسیما فیلم تقدیر وتشکر نمایم .
زائر