اگر ما در لشگر ابیعبدالله الحسین سلام الله علیها بودیم ،در سال 61هجری چه می کردیم ؟
1-ایا اردوی مولی را ترک می کردیم ؟
2-ایا به اردوی دشمن می پیوستیم ؟
3-ایا در راه خدا وپیشاپیش امام مجاهده می کردیم ؟
چه دلایلی برای انتخاب گزینه سوم می توانیم ارائه بدهیم ؟
ایا واقعا جان ما ،وکمال ادمیت ما ان هم در سال ??هجری به ان چنان شایستگی
رسیده بود که بتوانیم امامت را انطور که امروز می فهمیم ،تشخیص داده ،وپیرو شویم ،
وبالاتر از ان جان در راهش نثار کنیم ؟
امتحان سخت وسترگی است . وسوال بزرگ ومهمی که باید برای ان در جانمان
جوابی شایسته بیابیم .
بی شک اگر ما طالب دنیا وزرق وبرق ان باشیم ،جزو یاران حضرت نیستیم .
بی شک اگر ما دارای طول ارزو باشیم ،نمی توانیم در اردوی حسینی ماندگار شویم .
بی شک اگر بر گردن ما دین وبیعت کس دیگری باشد ،باید ان اردوی سعادتمند را ترک نمائیم .
بی شک اگر محبت خانواده ومنافع خود را بر محبت خدای متعال ترجیح می دهیم ،در اردوی
حسینی جایی نداریم .
اگر دنیا را کاروانسرایی بیش ندانیم ،وخود را تبعیدی ببینیم که برای ساختن جانمان به ان هبوط  
کرده ا یم  ،وارزو کوتاه کرده ومحبت ها را اختصاص به ان ذات یگانه نموده باشیم ،
می توانیم شاید امید وار باشیم ..................
خداوندا ما را جزو یاوران مولی قرار بده ..........
امین یا رب العالمین
منبع :جوانی چه زود گذشت !!!!